Er bestaan in Nederland behoorlijk wat particuliere initiatieven om doelgroepenvervoer en openbaar vervoer te regelen. Dat blijkt uit eerste inventarisatie van het Kennisplatform Verkeer en Vervoer (KpVV) in opdracht van het IPO, de overkoepelende organisatie van provincies in Nederland. KpVV telde er al 154, maar denkt dat er met meer zoekwerk nog veel meer te vinden zijn.

Juist op locaties en voor vervoersstromen waar overheden er niet in slagen om met een goede oplossing te komen, blijken burgers bij te springen. “Vanuit sociale betrokkenheid wordt kleinschalig maatwerk georganiseerd dat veel beter aansluit bij deze speficieke vervoersvraag dan een overheid in de huidige situatie ooit zou kunnen doen”, constateert KpVV. De organisatie zegt zelf “positief verrast” te zijn door het grote aantal dat uit de eerste inventarisatie naar boven kwam.

Uiteenlopend

De initiatieven lopen behoorlijk uiteen. Het gaat zowel om heel kleinschalig met gebruik van eigen auto tot semiprofessioneel, waarbij meerdere bussen ingezet worden, soms zelfs met overheidssteun. Daarnaast zijn er oplossingen voor kleine groepen gebruikers met specifieke behoeften en grootschaliger bedrijfsvervoer.

Voorbeelden van initiatieven zijn onder meer: ziekenhuisvervoer voor mensen in Krimpen aan den IJssel die geen auto hebben, geen geld voor een taxi en niet met het openbaar vervoer kunnen reizen, de HugoHopper voor sociaal vervoer in Heerhugowaard en de Vlaermoesbus, een aanvullende buurtbus voor korte ritjes, bestemd voor mensen met een beperking binnen de voormalige gemeente Neede.

Nog geen problemen met zittende vervoerders

In het rapport van KpVV worden alle 154 initiatieven beschreven. Volgens de onderzoekers draaien ze het liefst zo veel mogelijk zonder overheidsbemoeienis om zo veel mogelijk vrijheid te hebben in de uitvoering. Financiele steun van de overheid is welkom, maar dan wel zonder voorwaarden.

Problemen met zittende vervoerders hebben zich volgens KpVV nog niet voorgedaan. Als systemen opschalen, zou daar mogelijk verandering in kunnen komen. Overigens worden aan taxibedrijven zware eisen gesteld om veilig vervoer te garanderen. Vrijwilligers hoeven aan deze eisen niet te voldoen. Er is dan ook weinig controle op.