De Amsterdamse stadsvervoerder GVB gunde het nachtelijk vervoer van zijn personeel aan Munckhof. De partij die als tweede eindigde in deze aanbesteding maakte bezwaar tegen die uitkomst, maar in kort geding hield dat bezwaar geen stand. GVB toonde voor de rechter voldoende aan waarom het voor Munckhof had gekozen, en waarom de inschrijving van de andere vervoerder als minder goed dan de winnende werd beoordeeld.

De aanbesteding betrof Nachtmobiel, waarbij de opdrachtnemer ervoor zorgt dat GVB-personeel voor aanvang van de dienstregeling en na het aflopen ervan wordt vervoerd van een halte naar de remise of andersom. Per dag moeten er in Amsterdam en Amstelveen zo’n 275 medewerkers worden vervoerd, inclusief medewerkers van de dienstleiding. Bovendien verandert deze groep op basis van het dienstrooster voortdurend van samenstelling. Munckhof kwam in de ogen van GVB naar voren als de inschrijver die de beste prijs-kwaliteitverhouding voor het uitvoeren van deze opdracht bood.

De eiseres in het kort geding eindigde als tweede omdat op meerdere punten niet de hoogst haalbare beoordeling werd gescoord. Het beoordelingsteam was onder meer van mening dat in het implementatieplan de communicatie naar GVB-medewerkers niet volledig was uitgewerkt. In het uitvoeringsplan had men graag meer alternatieven gezien om medewerkers die bij een halte staan te informeren bij verstoringen.

Andere motivering

In het kort geding wilde de eiseres dat de rechter GVB zou verbieden om de gunningsbeslissing uit te voeren. Tevens eiste zij een herbeoordeling van de onderdelen implementatieplan en uitvoeringsplan. Munckhof stelde daar, als tussenkomende partij in het kort geding, onder meer tegenover dat de rechter zou moeten oordelen dat de opdracht niet aan een ander mocht worden gegund.

GVB stuurde op 4 oktober een brief waarin het gunningsvoornemen aan de inschrijvers bekend werd gemaakt. De als tweede geëindigde inschrijver maakte op 14 oktober bezwaar tegen de gunning aan Munckhof, omdat de motivatie voor de beslissing te summier zou zijn. GVB gaf op 18 oktober schriftelijk een nadere toelichting. De eisende partij stelde onder meer dat GVB in die brief van 18 oktober een andere motivering voor de gunning zou hebben gegeven dan in de brief van 4 oktober. Dat zou getuigen van willekeur en favoritisme. Maar de rechter ging niet in die redenering mee: de brief van 18 oktober is niet meer dan een nadere toelichting op de afwijzingsgronden die in de brief van 4 oktober al werden genoemd.

Goed of uitstekend

Een ander bezwaar betrof een door de eisende partij geconstateerde rekenfout. Dat zou immers kunnen betekenen dat er op andere punten ook rekenfouten zijn gemaakt. Maar GVB gaf op de zitting aan dat het een tikfout betrof, geen rekenfout.

De eisende partij had verder moeite met het oordeel inzake de gunningscriteria implementatieplan en uitvoeringsplan. Bij het implementatieplan ging het om de communicatie. GVB vond dit onderdeel van het plan voldoende, maar niet meer dan dat. Het OV-bedrijf vond niet duidelijk wat, wanneer en aan wie gecommuniceerd zou worden, terwijl dagelijks zo’n 275 medewerkers van die communicatie afhankelijk zijn. Volgens de rechter heeft GVB voldoende aangetoond waarom zij niet tot het oordeel ‘uitstekend’ is gekomen, terwijl voor de eisende partij duidelijk was wat er van de inschrijving werd gevraagd.

WhatsApp niet praktisch

Dezelfde redenering is van toepassing op de waardering van het uitvoeringsplan, en dan met name de reisinformatie bij verstoringen. GVB heeft in dat deel van het plan twee zaken als niet positief beoordeeld: het feit dat GVB in die communicatie over verstoringen een rol zou moeten spelen, en het voorgenomen gebruik van WhatsApp. Dat laatste is in de praktijk lastig met een groep van 275 mensen waarvan de samenstelling dagelijks verandert. Dus ook hier is voor de rechter duidelijk waarom het plan als ‘goed’ is beoordeeld, en niet als het hoogst haalbare ‘uitstekend’.

De voorzieningenrechter oordeelde uiteindelijk dat er geen sprake was van zodanige gebreken aan de motivering of het gunningsvoornemen dat dit voornemen zou moeten worden herbeoordeeld. Daarom werden de geëiste voorzieningen geweigerd. GVB is volgens de rechter in alle redelijkheid tot zijn besluit gekomen. “De gegeven motivering is niet onbegrijpelijk. Munckhof is terecht de winnaar van de gunning.” De tegeneis van Munckhof dat het vervoer de opdracht niet aan een ander mocht worden gegund, deed door het besluit van de rechter niet meer ter zake.

Wil je ook elke week de gratis nieuwsbrief van TaxiPro ontvangen? Vul hier jouw e-mailadres in: