Een snorder uit Roermond moet een dwangsom van 10.000 euro betalen, omdat hij voor de tweede keer is gepakt door de ILT en politie wegens het verrichten van illegaal taxivervoer. Hij ging in beroep bij de bestuursrechter omdat hij vond dat er sprake was van uitlokking. Maar daar ging de rechter niet in mee. De gehanteerde opsporingsmethode waarbij een agent de man opbelde voor een taxirit, is toegestaan.

De snorder was op 7 april 2013 betrapt. Hij kreeg hiervoor een boete en een last onder dwangsom opgelegd; 10.000 euro per keer met een maximum van 100.000 euro. Vervolgens werd hij bij een snordersactie tijdens Carnaval in Roermond op 3 maart 2014 opnieuw betrapt op snorren; taxivervoer verrichten zonder vergunning.

Inspectie

De actie werd uitgevoerd door een inspecteur van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) in samenwerking met de politie. In het kader van die actie heeft een aspirant‑politieagent, gekleed in carnavalskostuum, de snorder gebeld met de vraag of hij hen naar een hotel kon brengen.

De inspecteur en de politie-agent zagen de snorder vijftien minuten later komen aanrijden. De snorder keek naar hen en wenkte hen. Hij vroeg hen daarop of zij naar het hotel moesten. In antwoord op de vraag van de inspecteur hoeveel het kostte, zei de snorder: ‘ongeveer vijftien euro’.

Betalen

Daarop zijn de twee opsporings-ambtenaren bij de snorder in de auto gestapt en is de auto in de richting van het hotel gereden. Toen de auto ter hoogte van een tankstation reed kwam er een opvallende politie-auto voorbij. Daarop zei de snorder: “Jullie hoeven niet te betalen. Jullie zijn vrienden van mij.”

Maar volgens de rechter was toen het strafbare feit al gepleegd. Want de snorder had al aangeboden de twee ambtenaren tegen betaling naar het hotel te brengen. Dat er feitelijk niet is betaald, doet daar niets aan af. En omdat de chauffeur niet over een taxivergunning beschikte, treedt de dwangsom in werking.

Uitlokking

Het verweer van de snorder dat er sprake zou zijn van uitlokking, bleef niet overeind bij de bestuursrechter. Want hij kwam er pas tijdens de rit achter dat de twee passagiers geen vrienden van hem waren. En had al een keer een boete gehad voor illegaal taxivervoer, dus was reeds gewaarschuwd. Volgens de rechter heeft de man voldoende momenten gehad waarop hij kon verifiëren of het daadwerkelijk om vrienden ging.

“Dat hij dit heeft nagelaten en dat hij zelf het initiatief heeft genomen door personen – die hij niet herkende – te wenken, hen te vragen of zij naar het hotel moesten, een bedrag te noemen, hen vervolgens daadwerkelijk te vervoeren en bij het opmerken van een surveillanceauto de vervoerde personen te waarschuwen en te instrueren met de eerder genoemde woorden, maakt zijn aldus begrepen beroep op misleiding volstrekt ongeloofwaardig”, aldus de rechter.

Dwangsom

En omdat er reeds een dwangsom was opgelegd, moet die nu ook geïnd worden. “Een andere opvatting zou afbreuk doen aan de werking die van een dwangsom behoort uit te gaan. Slechts in bijzondere omstandigheden kan geheel of gedeeltelijk van invordering worden afgezien”, vindt de rechter.

“De persoonlijke omstandigheden die appellant heeft aangevoerd – te weten dat hij de verbeurde dwangsom niet kan betalen van zijn bijstandsuitkering – zijn niet zodanig dat verweerder niet tot invordering mocht overgaan.” De rechter verklaarde het beroep dan ook ongegrond in zijn uitspraak.

Bart Pals