Gang naar de rechter om Kiwa-contract openbaar te krijgen
Ook het bezwaar op de eerdere afwijzing door de minister van Infrastructuur en Milieu om het ILT-Kiwa-contract openbaar te krijgen is afgewezen. Daarom stappen branchevereniging KNV en Jos Haas, hoofdredacteur van Nederlands Vervoer, nu naar de rechter. Na deze afwijzing is er nog een hoorzitting geweest waarin argumenten naar voren zijn gebracht om het contract in te kunnen zien. Daarbij werd ook naar voren gebracht dat het ministerie buiten de wettelijke termijnen reageerde. IenM is echter doof voor de argumenten van KNV en blijft hardnekkig weigeren de afspraken met Kiwa openbaar te maken.
Vorig jaar hadden KNV en Haas een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (wob) ingesteld. Vervolgens Naar aanleiding hiervan heeft Tweede Kamerlid voor het CDA, Sander de Rouwe, eerder dit jaar Kamervragen gesteld. Ook die hielpen niet om het contract openbaar te krijgen.
Uitbesteden overheidstaken
“Dat het Kiwa-contract niet openbaar wordt gemaakt, blijft vreemd, al werpen de onthullingen in de Volkskrant over vermeende belangenverstrengeling van de man van minister Schultz van Haegen, weer een nieuw licht op de zaak”, vindt Haas. “Het geeft in ieder goed aan dat het uitbesteden van overheidstaken, zoals het verstrekken van vergunningen â een eerste levensbehoefte voor een vervoerondernemer en beroepschauffeur â, wellicht beter niet aan marktpartijen met een winstoogmerk kan worden overgelaten.”
Het contract met Kiwa beslaat een periode van twintig jaar, dus tot en met 2029. Het ministerie blijft zich op de in de wob gemelde artikelen 10 en 11 beroepen, die handelen over economische en financiële belangen van de Staat en het voorkomen van onevenredige bevoordeling of benadeling van bij de aangelegenheid betrokken rechtspersonen, lees: concurrentie-overwegingen van Kiwa.
Prijsniveau
Haas: “Maar, zoals eerder is betoogd, kan er geen sprake zijn van concurrentie-overwegingen als het contract een looptijd kent van twintig jaar. Wie weet wat het prijsniveau op dat moment is? Daarbij bestaan er nog altijd twijfels over de gunning van de aanbesteding, die de minister in haar argumentering in de afwijzing niet heeft kunnen wegnemen.”
Belangrijker voor de vervoersector zijn de tarieven die Kiwa hanteert voor haar dienstverlening, zoals de aanschaf van bestuurderskaarten, taxipassen en vergunningen. Zo kost het een taxichauffeur maar liefst ⏠131,89 om een eenvoudige, maar wel verplichte chauffeurskaart aan te vragen.
Ontwikkelilng tarieven
Of zoals in een evaluatierapport uit 2012 van Atos Consulting valt te lezen: “Met betrekking tot de tarieven concluderen we dat de ontwikkeling van de tarieven conform de overeenkomst tussen IVW en Kiwa is. De directe relatie tussen integrale kosten voor de individuele producten en de tarieven per product is echter niet aanwezig. Voor overdracht van de werkzaamheden werd door IVW op de relatie tussen kosten en tarieven overigens niet op productniveau gestuurd, wel op perceelniveau”
“Hiermee is ook de klacht van de vervoerorganisaties te verklaren dat de opbrengsten van de tarieven voor het personen- en goederenvervoer over de weg deels worden aangewend om tekorten bij andere transportmodaliteiten te compenseren”, vertelt Haas.
Kamervragen
Een argument dat de minister, volgens de beantwoording van de Kamervragen van De Rouwe, betrokken heeft in het laatste tariefvoorstel. “Dus: subsidiĂ«ren beroepschauffeurs ongevraagd piloten en schippers?”, vraagt Haas zich af. “Niet voor niets hebben de brancheorganisaties verleden jaar gepleit om de aanschafprijs van de kaarten met ten minste 25 procent te verlagen.”
Het gaat echter niet alleen om digitale chauffeurskaarten, maar ook om hoe Kiwa omgaat met het vergunningentraject. Haas: “Een ander argument om het Kiwa-contract openbaar te krijgen is dat ook nu in deze afwijzing op bezwaar melding wordt gemaakt van onderhandelingen tussen de Staat en Kiwa. Dat zou beteken dat of in het aanbestedingsbestek niet alle relevante informatie was opgenomen of dat het bestek later is aangepast.”
Bestuursrechter
De gang naar de bestuursrechter zal nu moeten uitwijzen in hoeverre het ministerie onder leiding van Schutz van Haegen gelijk heeft om het contract niet openbaar te maken. Maar nu is echter ook nog eens gebleken dat haar echtgenoot Haro Schultz van Haegen in augustus 2011 bijna 3 miljoen euro met de verkoop van het beleggingsverhikel waar Kiwa inzat verdiende. Toen was het contract reeds gesloten, wat de waarde van Kiwa enorm heeft doen stijgen.
Lees ook:
Lees a.u.b. even mijn brief aan de redactie van de Volkskrant. https://docs.google.com/document/d/13iGxe_ohvmgOW5ZzqGL5bhHXMMHoPrQLu5ziJH4k0Ag/edit
Minister Schultz van Haegen komt er lachend mee weg
De KIWA kan rustig doorgaan zij heeft een monopolie op het verstrekken van vergunningen. Schultz van Haegen heeft volgens de Kamer niks fout gedaan, oké de KIWA berekend met goedkeuring deze Minister exorbitante tarieven, maar we moeten er kennelijk maar aan wennen dat we schaamteloos berooft worden. De politiek toont ook met deze kwestie weer eens aan dat zij veel overeenkomsten heeft met criminele organisaties.
Minister Schultz van Haegen heeft heel handig Wilma Mansveld als katvanger naar voren geschoven, eerst vanwege de verwachte ophef over de FYRA. Maar ook vanwege de kwalijke samenhang met de schandalige woekerprijzen die de KIWA onder haar toezicht en met haar goedkeuring mag berekenen. Dat haar man formeel gestopt was als adviseur, is natuurlijk een schijnconstructie, onderhands gingen zijn zeer winstgevende werkzaamheden natuurlijk gewoon door, aan de keukentafel of in de echtelijke sponde.