Voor de moord op taxichauffeur Ousman Magomadov is een 46-jarige man veroordeeld tot achttien jaar cel en tbs. De straf valt hoger uit dan de officier van justitie had geëist, omdat de man volgens de rechter meerdere kansen heeft gehad om van de moord af te zien. Magomadov werd in mei van dit jaar met messteken om het leven gebracht.

Op 7 mei werd de onbeheerde en met bloed besmeurde taxi van Ousman Magomadov aangetroffen op de A12 ter hoogte van Zevenhuizen, in Zuid-Holland. Op een kleine twee kilometer van de taxi wordt een man aangetroffen die eveneens onder het bloed zit. Op de route van taxi tot verdachte zijn door een speurhond langs de weg twee lege portemonnees en pasjes van de taxichauffeur langs de weg aangetroffen. Na het uitlezen van de boordcomputer blijkt dat de laatste rit van de taxi in Maastricht is begonnen en geëindigd in Spaubeek.

Beroven van geld en taxi

Het is op dat moment niet bekend waar de eigenaar van de taxi is. De politie neemt contact met zijn familie op, waarna blijkt dat hij vermist is. Maar diezelfde ochtend is er net over de grens in Duitsland een levenloos lichaam van een man aangetroffen. Het blijkt om Magomadov te gaan.

Later blijkt dat Wil van K. in Maastricht bij Magomadov in de taxi stapte. Volgens de rechter is vast komen te staan dat hij de chauffeur van zijn geld en taxi wilde beroven. Toen dat onder bedreiging van een mes niet lukte, liet hij de taxichauffeur eerst een uur lang zonder doel door Limburg rijden. Uiteindelijk bracht hij Ousman Magomadov met twaalf messteken om het leven. Zijn lichaam werd door Wil van K. in een bos net over de grens met Duitsland gedumpt. Vervolgens ging hij er met de taxi vandoor richting Zoetermeer, maar bij Zevenhuizen was de benzine op en moest hij te voet verder.

Grote gevolgen voor familie

Van K. heeft nog geprobeerd het op zelfverdediging te gooien: hij zou zelf zijn aangevallen door de taxichauffeur. De rechter gelooft niets van dat verhaal, omdat het door sporen en ander bewijs wordt ontkracht. Wel wijst alles op een mislukte beroving, waarna Van K. besloot om Magomadov te doden. Dat hij hier nog een uur mee wachtte, bewijst volgens de rechtbank dat er sprake was van voorbedachte rade. Daarom valt de straf hoger uit dan de vijftien jaar cel en tbs die de officier van justitie had geëist.

De moord op Ousman Magomadov heeft diepe sporen nagelaten bij zijn familie. Zijn ouders en broers, waaronder zijn tweelingbroer, ervaren grote psychische gevolgen van en veel verdriet om de manier waarop hij om het leven is gebracht en vervolgens achtergelaten in een bos. Van K. moet de nabestaanden een vergoeding betalen als gevolg van de schade die zij ondervinden van zijn daad.