Willemsen-De Koning is in het slepende conflict over Regiotaxi Gelderland veroordeeld tot het terugbetalen van circa 3 miljoen euro aan ontvangen voorschotten en het betalen van opgelegde boetes. Daarnaast moet de vervoerder een schadevergoeding betalen aan de provincie Gelderland. De rechtbank Gelderland deed onlangs uitspraak in de zaak tussen de provincie enerzijds en Willemsen-De Koning en Willemsen-De Koning Taxiservices anderzijds. WdK ervaart de uitspraak als teleurstellend, maar geeft aan met het oordeel te zullen moeten leven.

De provincie en WdK sloten op 14 augustus 2012 contracten voor het wmo-vervoer in de percelen Rivierenland, De Vallei, Stedendriehoek en Achterhoek. Nadat WdK op 1 januari 2013 aan de slag was gegaan, bleek al snel dat de vervoersvolumes in de praktijk ver achterbleven bij de aantallen die de provincie enkele maanden eerder had genoemd. De vervoerder ontving van de provincie in verband met die verschillen een compensatiebedrag van in totaal ruim 740.000 euro.

In november 2013 volgde een bodemprocedure, waarin WdK een schadevergoeding plus terugbetaling van opgelegde boetes eiste, iets waarmee in totaal zo’n 5,8 miljoen euro was gemoeid. Dit bedrag werd later weer van WdK geëist door de provincie. Het bestaat uit 2,2 miljoen euro uit onterecht betaalde voorschotten tot schadevergoeding, 1,1 miljoen euro aan opgelegde malussen en 2,5 miljoen euro aan extra kosten die de provincie heeft moeten maken omdat WdK de stekker in februari 2015 uit het regiotaxivervoer heeft getrokken.

225.000 euro per maand

Aan deze stap ging het nodige vooraf. WdK dreigde meerdere malen de uitvoering van Regiotaxi Gelderland te zullen beëindigen. Uiteindelijk kwamen provincie, Willemsen-De Koning en Willemsen-De Koning Taxiservices in juli 2014 tot een overbruggingsovereenkomst. Hierin werd onder meer afgesproken dat de samenwerking zou worden voortgezet tot 1 juli 2015, zodat de provincie de gelegenheid zou krijgen nieuwe vervoerders aan te trekken. Daarnaast werden er bepalingen opgenomen over voorschotten op de schadevergoeding die WdK meende te moeten ontvangen, omdat de hoeveelheid werk veel kleiner bleek dan verwacht.

Maar eind 2014 oordeelde de rechter dat WdK geen recht had op schadevergoedingen op basis van de afwijkende vervoersvolumes. Het bedrijf wilde het regiotaxivervoer echter alleen voortzetten als de in de overbruggingsovereenkomst afgesproken voorschotten van maximaal 225.000 euro per maand tot het einde van de overbruggingsperiode zouden worden voortgezet. Eventuele terugbetaling zou pas na afloop van de overeenkomsten aan de orde kunnen komen. Die voorwaarden vond de provincie in strijd met de gesloten vervoersovereenkomsten en de overbruggingsregeling.

Vlak voordat hier een kort geding over diende kwam het alsnog tot een overleg. Dat leidde echter tot niets, omdat WdK alleen 40 keer 25.000 euro wilde terugbetalen als de provincie een groot deel van de 3,3 miljoen euro zou kwijtschelden. Gelderland zette de maandelijkse bevoorschotting van 225.000 euro stop. WdK eiste dat deze regeling werd voortgezet, maar toonde zich bereid vanaf 1 juli 2015 in veertig termijnen in totaal 1 miljoen euro terug te betalen.

Geleden schade

De aankondiging dat WdK het vervoer zou staken leidde tot een kort geding, waarin het bedrijf werd gedwongen de regiotaxi zoals in de overeenkomst bepaald voort te zetten, op straffe van een dwangsom. Op 13 februari volgde het faillissement van WdK-dochter Taxiservice Gelderland en vier dochtervennootschappen van dit bedrijf. Daarop ontbond de provincie de vier vervoerscontracten en werd WdK aansprakelijk gesteld voor de geleden en nog te lijden schade in de periode van 13 februari tot 1 juli 2015. Latere pogingen om er met elkaar uit te komen, draaiden op niets uit.

Uiteindelijk eiste de provincie Gelderland dat WdK ongeveer 3 miljoen euro aan betaalde voorschotten en opgelegde boetes zou betalen. Daar bovenop werd nog een schadevergoeding geëist van net iets minder dan 2,5 miljoen euro. Daar tegenover stelde WdK de nodige eisen. Het bedrijf wilde een kleine 3,5 miljoen euro zien omdat de vervoersvolumes die aan de overeenkomsten ten grondslag lagen, achterbleven bij de werkelijkheid.

Terugbetaling voorschotten

De provincie vorderde een bedrag van 1.080.092,99 miljoen euro met rente op zowel Willemsen-De Koning als Willemsen-De Koning Taxiservices. Deze laatste was echter inzake de overbruggingsregeling geen partij, alleen een betaaladres tussen de provincie en Willemsen-De Koning. Dat bedrijf was wel de wederpartij bij de overbruggingsregeling, en in dat verband is aan alle voorwaarden voor terugbetaling van ontvangen voorschotten voldaan. Daarom is de vordering van 1.080.092,99 miljoen euro op Willemsen-De Koning toegewezen.

Daarnaast vorderde de provincie een bedrag van 1.350.000 miljoen euro op beide partijen. De maandelijkse betalingen van 225.000 euro werden gedaan aan Taxiservice Gelderland, dat daarmee partij was in de overbruggingsregeling. De maandelijkse facturen werden door Willemsen-De Koning Taxiservices aan de provincie gestuurd. Daar bestond echter geen rechtsgrond voor, want deze vennootschap was geen partij in de overbruggingsregeling en ook niet aangewezen als betaaladres door de partijen die deze regeling sloten. En daarom oordeelt de rechter dat Willemsen-De Koning Taxiservices het genoemde bedrag moet terugbetalen aan de provincie.

Schadevergoeding

Een derde bedrag dat werd gevorderd betreft ruim 600.000 euro aan boetes voor het niet behalen van duurzaamheidsdoelstellingen en de beperkte inzet van de lagevloer minibus. Deze boetes waren opgelegd, maar op het moment dat WdK het regiotaxivervoer staakte nog niet geïnd. In het vonnis van 17 februari 2014 is echter al beslist over de verschuldigdheid van deze boetes. Een nieuwe beslissing zou in strijd zijn met het gesloten systeem van rechtsmiddelen en daarmee met de goede procesorde. De vordering met betrekking tot de boetes is toegewezen.

Tot slot wilde de provincie Gelderland geld zien ter compensatie van de schade die is geleden omdat WdK zijn verplichtingen inzake Regiotaxi Gelderland niet is nagekomen. De rechtbank is van mening dat het voldoende aannemelijk is dat de provincie hierdoor schade heeft geleden, maar het genoemde bedrag is gebaseerd op globale schattingen van de volumes waarbij een verdere onderbouwing onderbreekt. De vordering van 2,5 miljoen euro is niet toegekend, maar WdK is wel veroordeeld tot het betalen van een nader vast te stellen schadevergoeding. Voor die vaststelling is een zogenaamde schadestaatprocedure nodig.

De vorderingen van Willemsen-De Koning, gebaseerd op in de ogen van de vervoerder schadeveroorzakend gedrag door de provincie, zijn door de rechtbank afgewezen. Volgens de rechter heeft WdK namelijk hetzelfde betoog eerder gevoerd, wat leidde tot de overbruggingsregeling en de procedure waarnaar in die regeling wordt verwezen, en die momenteel in hoger beroep wordt behandeld. Omdat dit laatste het geval is, voert WdK volgens de rechtbank dezelfde strijd in twee procedures, en dat kan met elkaar botsen. Daarom worden de vorderingen van Willemsen-De Koning afgewezen.

Twee keer ongelijk

WdK laat bij monde van zijn advocaat in deze zaak, mr. Frank Feenstra, weten de uitspraak van de rechter te respecteren. “Dit is inmiddels een langlopende kwestie. Willemsen-De Koning en de provincie Gelderland hebben een heel groot meningsverschil over het contract en de vervoersvolumes. Daarover is geprocedeerd, en Willemsen-De Koning is daarbij nu twee keer in het ongelijk gesteld. Dat is teleurstellend en vervelend, en wij hebben er een andere mening over. Maar we zijn wel op een punt beland waarop we zeggen: het meningsverschil is aan de rechter voorgelegd, die heeft daarover geoordeeld en daarmee moeten wij zien te leren leven. Het is een duidelijke uitspraak die niet meteen aanleiding geeft tot het ondernemen van verdere juridische stappen”, aldus Feenstra.

Vincent Krabbendam

Kom voor de laatste stand van zaken op het gebied van taxi-aanbestedingen naar het Nationaal Congres Contractvervoer op 12 oktober 2016 in Expo Houten.