De taxisector kampt met een groot chauffeurstekort. Een flinke loonsverhoging is echter niet de oplossing om mensen naar de branche te lokken, denkt commercieel directeur Rutger Smale van Taxiwerq. De detacheerder en opleider heeft ook met het tekort te maken. Onder meer een verandering in de instelling van werkgevers en opdrachtgevers in het zorgvervoer, zouden volgens hem wel aan de oplossing kunnen bijdragen. 

Het tekort aan taxichauffeurs is geen nieuw probleem voor de taxibranche. De situatie is echter nijpender dan voorheen door corona. Bijna elk taxibedrijf heeft nu chauffeurs nodig. Smale illustreert dit probleem. “Als Taxiwerq voorheen een geschikte kandidaat had voor een vervoerder, duurde het een paar dagen of een week voordat er een gesprek plaatsvond. Tegenwoordig geldt vaak: vandaag solliciteren, is morgen rijden of direct starten met inwerken, in afwachting van de tijdelijke chauffeurspas.”

Taxiwerq werkt met een groot deel van de kleine en grote vervoersbedrijven. Smale merkt op dat flexibiliteit inmiddels gemeengoed is binnen de taxibranche. Opdrachtgevers zoals het UWV en de gemeenten, maar ook de mensen zelf hebben volgens hem echter meer wensen of eisen als het gaat om een arbeidscontract. “We moeten als gezamenlijke werkgevers goed kijken hoe we hieraan kunnen voldoen. Iedereen heeft immers een privé-leven dat hij wil combineren met het werk. We moeten goed kijken in hoeverre we hierin kunnen meegaan om mensen te behouden en aan te trekken. Werknemers vinden het werk zelf namelijk veelal prachtig om te doen.”

Loon niet het belangrijkst

Smale is van mening dat als een bedrijf meebeweegt met de wensen van de chauffeurs, de kans groter is dat zij bij het bedrijf blijven werken. Door corona zijn veel taxichauffeurs – soms noodgedwongen – op zoek gegaan naar een baan binnen een andere branche. Ook Taxiwerq heeft niet alle chauffeurs binnenboord kunnen houden. “Zij hebben in een andere branche geroken aan meer uren, vastigheid en een betere combinatie tussen werk en privé. Een deel van deze mensen is desondanks teruggekomen, maar een ander deel ben je kwijt.”

Op de vraag of een verhoging van het loon het werk niet aantrekkelijker zou maken, is de commercieel directeur stellig. “Ik denk dat het voor iemand die fulltime werkt als taxichauffeur en kostwinner is zwaar is onder deze Taxi-cao. Andere branches die een hoger loon bieden zijn dan al snel aantrekkelijker. Veel vacatures in het zorgvervoer zijn echter voor 24 tot 32 uur ,om zo goed te kunnen op- en afschalen. Een verhoging van het loon is dan mooi, maar dit staat helaas weer haaks op de wens om veertig uur te kunnen werken.”

De wensen van de chauffeurs

Hij benadrukt dat een groot deel van de chauffeurs dit werk is gaan doen omdat ze het leuk vinden, vanuit zingeving. “Denk aan de huismoeders of -vaders met kinderen in de puberleeftijd of gepensioneerden die er iets bij willen doen. Of iemand die door een reorganisatie na veertig jaar weg moet, wat geld mee heeft gekregen en nog wel een paar jaar wat leuks wil doen. Voor deze mensen is het plezier belangrijker dan het loon.”

Om achter de wensen van chauffeurs te komen, gaat Taxiwerq met ze in gesprek over wat hen beweegt om het werk te doen en wat ze nodig hebben. “Zo willen we een langdurige samenwerking bevorderen. Het kan namelijk zijn dat mensen op een kantelpunt staan en twijfelen of ze stoppen of doorgaan.” In zulke situaties is het volgens Smale goed om te onderzoeken wat je hen kan bieden. “Zo voorkomen we dat er aan de ‘achterkant’ mensen uitvallen en hoeven we aan de voorkant een stukje minder hard te rennen.”

Van bouwvakker naar taxichauffeur

Taxiwerq werkt momenteel samen met een grote landelijke speler in de bouw om aan extra chauffeurs te komen. “In die branche speelt door de verschoven AOW-leeftijd al jaren het probleem dat mensen door moeten met het zware werk tot de pensioenleeftijd.” Voor de mensen die nog niet arbeidsongeschikt zijn maar dit kunnen worden als zij doorgaan met het werk in de bouw, heeft deze speler een samenwerking gezocht met Taxiwerq. “Vanuit ziektepreventie worden deze mensen ingehuurd. Het werk als taxichauffeur sluit dan mooi aan; het stuk levenservaring is voor onze branche natuurlijk van waarde. Daarbij voorkomen we dat iemand vlak voor zijn pensioen ziek thuis komt te zitten.”

Het personeelsprobleem in de taxibranche is volgens de commercieel directeur geen kwestie van maanden, maar van jaren. “Voor corona was er al een personeelstekort en toen zat de economie ook enorm in de lift. In de horeca speelt hetzelfde probleem, net als in het vrachtvervoer. Bij ons komt het probleem dus niet alleen omdat er kleine contracten zijn en door de lage salarissen, maar ook omdat we nu allemaal in dezelfde vijver vissen. Belangrijk is daarom dat we de branche aantrekkelijker maken.”

Opdrachtgevers moeten meebewegen

Tot slot stelt Smale voor dat er gekeken moet worden in hoeverre opdrachtgevers in het zorgvervoer mee kunnen bewegen met de huidige situatie. “We hebben immers te maken met vervoerspieken op vaste momenten. Laten we creatief zijn om te kijken waar we kunnen schuiven qua haal- en brengtijden. Uiteindelijk levert dit voor de chauffeurs een stukje uitbouw in uren op, wat ook weer een klein onderdeel is van de oplossing voor het personeelstekort. ”

Lees ook: KNV werkt aan plannen om chauffeurs zorgvervoer te werven