ANP - Blindengeleidehond
KNGF

Hulphond Marjolein mocht niet mee in taxi: ‘Voelde me nog meer beperkt’

Foto ter illustratie. Foto: ANP/Dolph Cantrijn

De hulphond van Marjolein van den Broek werd vorige week in Arnhem door een chauffeur van de regiotaxi geweigerd. De hond zou te groot zijn om voorin te zitten en van de chauffeur mocht de hond ook niet op de achterbank, want dat zou “vies” zijn. Diverse organisaties, waardoor Avan die in de regio Arnhem Nijmegen verantwoordelijk is voor de regiotaxi, balen van het voorval. “Deze mevrouw had nooit geweigerd mogen worden.”

“Vanavond (vorige week woensdag) is mijn geleidehond Igor geweigerd door de regiotaxi”, schrijft Marjolein van den Broek op haar Facebook-pagina. “Er stond netjes in het systeem dat Igor mee zou gaan. De chauffeuse vond Igor te groot om bij me voorin te zitten. Ik stelde voor om, zoals zo vaak, met Igor op de achterbank te gaan zitten.”

De betreffende taxichauffeur vond dat volgens Van den Broek echter geen goed idee. “De chauffeuse vond een hond op de achterbank vies. Dus dat ging niet gebeuren. Ze vond dat ik met mijn hulphond met een taxibusje moest gaan. Niet dat die beschikbaar waren op dat moment. Op dit soort momenten voel ik me nog meer beperkt en dat doet veel pijn. Igor is mijn ogen en zoveel meer. Hij mag niet geweigerd worden”, zo besluit Marjolein haar emotionele betoog.

Waanzin

Marcel Kolder, eigenaar van communicatiebureau Draoidh en oud-kandidaat raadslid van GroenLinks in Almere, is op de hoogte van deze kwestie en heeft geen goed woord over voor deze gebeurtenis. “Het is waanzin om iemand met een hulphond te weigeren”, zegt hij tegenover TaxiPro. “Dat kan helemaal niet meer in deze tijd. Elk mens heeft namelijk recht op vervoer. Ik hoop niet dat dergelijke situaties vaker voorkomen.”

Ook KNGF Geleidehonden betreurt de ontstane situatie. Volgens de organisatie had de hulphond van Van den Broek nooit door de betreffende taxichauffeur geweigerd mogen worden. “Volgens het VN-verdrag is het weigeren van iemand met een hulphond indirecte discriminatie”, zegt woordvoerder Eveline Mulder daar in algemene zin over. “Je weigert eigenlijk iemand met een beperking. De hulphond is namelijk een hulpmiddel voor die betreffende persoon.”

Hand in eigen boezem

Ook Math van den Beucken, directeur van Avan (de organisatie die in de regio Arnhem Nijmegen verantwoordelijk is voor de regiotaxi) baalt van dit voorval en steekt de hand in eigen boezem. “Deze mevrouw had nooit geweigerd mogen worden”, begint hij zijn verhaal. “Dat is gewoon knip en klaar. Wij weigeren geen hulphonden, dat staat ook in onze regels. De betreffende chauffeur is hier inmiddels op aangesproken. Wij hebben verder geen dergelijke kwesties meegemaakt. Wat ons betreft is dit een eenmalig incident en is daarmee de kous af.”

Volgens Van den Beucken heeft er ook een gesprek plaatsgevonden tussen Marjolein van den Broek en de vervoerder waar deze chauffeur onder valt. “Wij als Avan zijnde hebben namelijk geen chauffeurs, maar alleen de vervoerders onder contract staan. De vervoerder van deze chauffeur heeft na dit incident vrijwel direct contact opgenomen met deze mevrouw. Van wat ik heb begrepen, is dat er uitvoerig met elkaar gesproken is. Er is naar mijn weten afgesproken dat deze chauffeur deze reiziger voorlopig niet meer ophaalt. Volgens mij is daardoor de angel eruit gehaald.”

Een stap maken

Volgens Marcel Kolder spelen kwesties als deze al langer en in de hele maatschappij. “We moeten echt met z’n allen een stap maken. Mensen willen gewoon heel erg graag zelfstandig meedoen. Ze willen werken, dingen doen. Het moeilijke is echter dat de maatschappij daar weinig rekening mee houdt. Mensen weten niet wat het betekent om met een handicap te leven. Daar moeten we echt met z’n allen wat aan doen hier in Nederland.”

Wat taxibedrijven kunnen doen om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen? “Het goed informeren van personeel”, zegt Mulder. “En ook voorlichting speelt een belangrijke rol. Misschien speelt in sommige gevallen angst een belangrijke factor. Het is vaak eerder angst dan onwil. Die angst moet worden weggenomen. Als taxibedrijven daar met hun personeel over praten, kunnen ze wellicht in veel gevallen zelf die angst wegnemen.”

“Het gaat erom dat diverse organisaties zich eens achter de oren moeten krabben en het goed aan hun personeel moeten uitleggen”, zegt Kolder daarover. “Een interne communicatiecampagne zou daarbij kunnen helpen. Daarnaast moet je het ook echt opnemen in de interne regelgeving. Verder moeten we het vooral positief blijven houden. In tachtig procent van de gevallen gaat het namelijk wel gewoon goed”, zo besluit Kolder.

Lees ook:

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Word nu TaxiPro Premium abonnee en krijg toegang tot alle vakinformatie over de taxibranche en het zorgvervoer. Daarnaast ontvangt u korting op onze taxi evenementen.

Abonneren

Auteur: Olivier Smits

Olivier Smits is de vaste redacteur van TaxiPro.

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.

Hulphond Marjolein mocht niet mee in taxi: ‘Voelde me nog meer beperkt’ | TaxiPro
ANP - Blindengeleidehond
KNGF

Hulphond Marjolein mocht niet mee in taxi: ‘Voelde me nog meer beperkt’

Foto ter illustratie. Foto: ANP/Dolph Cantrijn

De hulphond van Marjolein van den Broek werd vorige week in Arnhem door een chauffeur van de regiotaxi geweigerd. De hond zou te groot zijn om voorin te zitten en van de chauffeur mocht de hond ook niet op de achterbank, want dat zou “vies” zijn. Diverse organisaties, waardoor Avan die in de regio Arnhem Nijmegen verantwoordelijk is voor de regiotaxi, balen van het voorval. “Deze mevrouw had nooit geweigerd mogen worden.”

“Vanavond (vorige week woensdag) is mijn geleidehond Igor geweigerd door de regiotaxi”, schrijft Marjolein van den Broek op haar Facebook-pagina. “Er stond netjes in het systeem dat Igor mee zou gaan. De chauffeuse vond Igor te groot om bij me voorin te zitten. Ik stelde voor om, zoals zo vaak, met Igor op de achterbank te gaan zitten.”

De betreffende taxichauffeur vond dat volgens Van den Broek echter geen goed idee. “De chauffeuse vond een hond op de achterbank vies. Dus dat ging niet gebeuren. Ze vond dat ik met mijn hulphond met een taxibusje moest gaan. Niet dat die beschikbaar waren op dat moment. Op dit soort momenten voel ik me nog meer beperkt en dat doet veel pijn. Igor is mijn ogen en zoveel meer. Hij mag niet geweigerd worden”, zo besluit Marjolein haar emotionele betoog.

Waanzin

Marcel Kolder, eigenaar van communicatiebureau Draoidh en oud-kandidaat raadslid van GroenLinks in Almere, is op de hoogte van deze kwestie en heeft geen goed woord over voor deze gebeurtenis. “Het is waanzin om iemand met een hulphond te weigeren”, zegt hij tegenover TaxiPro. “Dat kan helemaal niet meer in deze tijd. Elk mens heeft namelijk recht op vervoer. Ik hoop niet dat dergelijke situaties vaker voorkomen.”

Ook KNGF Geleidehonden betreurt de ontstane situatie. Volgens de organisatie had de hulphond van Van den Broek nooit door de betreffende taxichauffeur geweigerd mogen worden. “Volgens het VN-verdrag is het weigeren van iemand met een hulphond indirecte discriminatie”, zegt woordvoerder Eveline Mulder daar in algemene zin over. “Je weigert eigenlijk iemand met een beperking. De hulphond is namelijk een hulpmiddel voor die betreffende persoon.”

Hand in eigen boezem

Ook Math van den Beucken, directeur van Avan (de organisatie die in de regio Arnhem Nijmegen verantwoordelijk is voor de regiotaxi) baalt van dit voorval en steekt de hand in eigen boezem. “Deze mevrouw had nooit geweigerd mogen worden”, begint hij zijn verhaal. “Dat is gewoon knip en klaar. Wij weigeren geen hulphonden, dat staat ook in onze regels. De betreffende chauffeur is hier inmiddels op aangesproken. Wij hebben verder geen dergelijke kwesties meegemaakt. Wat ons betreft is dit een eenmalig incident en is daarmee de kous af.”

Volgens Van den Beucken heeft er ook een gesprek plaatsgevonden tussen Marjolein van den Broek en de vervoerder waar deze chauffeur onder valt. “Wij als Avan zijnde hebben namelijk geen chauffeurs, maar alleen de vervoerders onder contract staan. De vervoerder van deze chauffeur heeft na dit incident vrijwel direct contact opgenomen met deze mevrouw. Van wat ik heb begrepen, is dat er uitvoerig met elkaar gesproken is. Er is naar mijn weten afgesproken dat deze chauffeur deze reiziger voorlopig niet meer ophaalt. Volgens mij is daardoor de angel eruit gehaald.”

Een stap maken

Volgens Marcel Kolder spelen kwesties als deze al langer en in de hele maatschappij. “We moeten echt met z’n allen een stap maken. Mensen willen gewoon heel erg graag zelfstandig meedoen. Ze willen werken, dingen doen. Het moeilijke is echter dat de maatschappij daar weinig rekening mee houdt. Mensen weten niet wat het betekent om met een handicap te leven. Daar moeten we echt met z’n allen wat aan doen hier in Nederland.”

Wat taxibedrijven kunnen doen om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen? “Het goed informeren van personeel”, zegt Mulder. “En ook voorlichting speelt een belangrijke rol. Misschien speelt in sommige gevallen angst een belangrijke factor. Het is vaak eerder angst dan onwil. Die angst moet worden weggenomen. Als taxibedrijven daar met hun personeel over praten, kunnen ze wellicht in veel gevallen zelf die angst wegnemen.”

“Het gaat erom dat diverse organisaties zich eens achter de oren moeten krabben en het goed aan hun personeel moeten uitleggen”, zegt Kolder daarover. “Een interne communicatiecampagne zou daarbij kunnen helpen. Daarnaast moet je het ook echt opnemen in de interne regelgeving. Verder moeten we het vooral positief blijven houden. In tachtig procent van de gevallen gaat het namelijk wel gewoon goed”, zo besluit Kolder.

Lees ook:

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Word nu TaxiPro Premium abonnee en krijg toegang tot alle vakinformatie over de taxibranche en het zorgvervoer. Daarnaast ontvangt u korting op onze taxi evenementen.

Abonneren

Auteur: Olivier Smits

Olivier Smits is de vaste redacteur van TaxiPro.

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.