Eindelijk kan hij met zijn vrouw Karima en drie kinderen – de jongste rent op het kantoor van Taxi4U rond met een fluor waterbazooka – iets rustiger aandoen. Het enorme geregel rond de nieuwe Taxxxipas is over zijn hoogtepunt. Deze voorzitter van een taxiorganisatie heeft het allemaal aan zichzelf te danken. “Een ding moet ik bekennen: Ik ben ontzettend schuldig. Het is niet helemaal onwaar wanneer Amsterdamse chauffeurs zeggen, die hele TTO is gewoon de schuld van Mekki.”

Priemend blauwe ogen, gesoigneerd snorretje en gesteven overhemd en pantalon. Je zou hem willen casten als Argentijnse tangovirtuoos of een geheim agent uit de jaren ’50. Wie Mekki Aulad Ahmed ziet optreden snapt dat hij al geknipt is voor een heel andere rol. Welbespraakt in zowel Nederlands en Arabisch en altijd akelig wakker is hij de gedroomde verbindingsman tussen Amsterdamse bestuurders en taxiwereld. Net zo makkelijk onderhoudt hij zich met verkeerswethouder Eric Wiebes van de VVD als met willekeurig welke Marokkaanse chauffeur.

Waar moet je naar toe?

“Ik kom regelmatig op het Leidseplein en dan zeg ik hen gewoon: jongens jullie zijn helemaal geen taxichauffeur. Kijk, nou eens hoe jullie doen: Een echte taxichauffeur houdt toch zeker het portier open voor een klant? Wees nou eens gewoon beleefd, dienstverlenend zoals het hoort. Liever Goedemiddag mevrouw! als begroeting dan altijd maar weer Waar moet je naar toe?” Mekki is algemeen directeur van Taxicentrale 4U, maar ook voorzitter van TTO Adviesbeheer.

489

Wat de misstanden waren, hoef je hem niet helpen te herinneren. Volgend op zijn diensttijd als VN-blauwhelm bij het Logistiek- en Transportbataljon gestationeerd in Busovača, Bosnië, belandde Mekki middenin de Amsterdamse taxioorlog. Achttien jaar reed hij bij TCA met 489, het nummer dat hij ook als eigen baas als daklicht blijft voeren. Net als Johan Cruyff aan 14 of Michael Jordan aan 23, hechten taxichauffeurs aan hun heilig getal. Tegenwoordig deelt Mekki daklichten uit aan zijn TTO-leden. “Kijk, deze was meteen geclaimd door Henk Mulder. Die moet nu eenmaal met 020 rijden!”

Dankzij de daklichten met daarop de TTO en een specifiek nummer rijdt geen chauffeur nog anoniem door Amsterdam. In 2009 ging het goed mis. Een Amsterdamse taxichauffeur gaf een passagier een dusdanige klap dat deze een paar uur later in het ziekenhuis overleed aan schedelbreuk en twee gescheurde slagaders. Rob Sitek was het in de vroege ochtend oneens geweest met de ritprijs die dubbel zo hoog bleek uit te vallen dan wanneer de taximeter had aangestaan.

Mekki heeft het gedaan

Mekki pleitte al langer voor regulering. “Eerlijk is eerlijk: ik ben ontzettend schuldig! Maar het was echt heel slecht gesteld met de Amsterdamse taxi. “Twan Huys nodigde mij toen uit voor een uitzending van NOVA. Hij vroeg of ik zelf nog op het Leidseplein kwam. Ik wist even niet wat ik moest antwoorden, maar mijn reactie bleek heel politiek correct. Ik ging lachen!” Vervolgens heb ik bewust naar een nieuwe taxiwet verwezen, maar het was met name burgemeester Job Cohen die er bij staatssecretaris Tineke Huizinga sterk op aan had gedrongen dat er haast moest worden gemaakt in Den Haag. Toch hoor je nog steeds op straat wanneer het gaat over de TTO: Mekki heeft het gedaan!”

“Voormalig wethouder Hans Gerson van Verkeer en Vervoer stuurde mij een uitnodiging. Ik dacht nu zwaait er wat. Maar toen ik bij hem op het gemeentehuis langs ging, lag er opengeslagen op zijn bureau een column van mij uit de Taxiflits. Ambtenaren hadden hun huiswerk gedaan en we zijn informeel gaan praten met Richard van der Veen, de directeur van Taxi Centrale Amsterdam, om te kijken wat we konden doen. Daaruit is uiteindelijk de TTO geboren.”

Woekerprijzen

Nu zijn het dan elf Toegelaten Taxi Oraganisaties, met nog drie in de gemeentelijke goedkeuringsprocedure. “Wat ik wel erg vind, zijn de inschrijfkosten die sommige rekenen. Bij mij 34 euro, maar er zijn er die wel 100 tot 150 rekenen. Dat zijn woekerprijzen.”

“Het lidmaatschap TTO vergt al een aardige investering in bijvoorbeeld een track & trace verbonden met de boordcomputer taxi. Daar zit wel subsidie op, maar met bijvoorbeeld de Quipment BCT waarmee wij werken reken je toch zo’n 665 euro. Vervolgens scheelt dat je veel administratie, maar het is wel een uitgave die je doet. Daarom moet die TTO je niet ook nog eens veel geld kosten.”

Familiewaarden

“Niet alleen de gemeente, wij taxichauffeurs hadden zeker ook onze wensen. Minder politietoezicht op het Leidseplein bijvoorbeeld. Nu houdt de branche zichzelf in de gaten. Iedere TTO heeft daar regelmatig eigen mensen lopen. De zogenaamde kwaliteitsteams. Het ideaal is volgens Mekki wanneer een Toegelaten Taxiorganisatie fungeert als een familie. “Zo werk ik met Taxicentrale 4U tenminste.”

“Alles staat of valt met sociale controle. En het is prettig werken met taxichauffeurs. Ze worden wel eens onderschat, maar taxichauffeurs zijn vaak hele slimme mensen. Taxi4U heeft ze uit Nederland, Ghana, Nigeria, Turkije, Egypte en Algerije. Bij aanname van leden zijn we alleen wel heel kritisch, zeker bij jongens onder de 25 jaar.”

Tot het eind

Eenmaal bij Taxicentrale 4U laten Mekki en Karima niemand meer los. “Je deelt als TTO niet alleen daklichten uit, nee je zorgt voor elkaar! Als er iemand in het ziekenhuis ligt, gaan we langs met bloemen. Is er iemand overleden dan rijden onze taxi’s mee in de stoet en bidden we met collega’s mee in kerk of moskee. Tot het eind toe staan we iedereen bij.”

Arne Biesma

Interview Mekki in NOVA uit 2009 begint op 15:27