Een man die een VOG aanvroeg om als taxichauffeur te kunnen blijven werken, zag deze aanvraag afgewezen worden vanwege een reeks relevante overtredingen in het recente verleden. De gang naar de voorzieningenrechter bracht daar geen (voorlopige) verandering in.

De man werkte als taxichauffeur en vroeg in november 2019 een nieuwe VOG aan, waarmee hij vervolgens een chauffeurskaart wilde aanvragen. Dat verzoek werd afgewezen en zijn bezwaar tegen dat besluit ook. De man spande een rechtszaak aan en stapte ook naar de voorzieningenrechter. Daar hoopte hij voorlopig zijn gelijk te halen in afwachting van de ‘echte’ rechtszaak, zodat hij in elk geval in de tussentijd als taxichauffeur zou kunnen werken.

Als iemand een VOG aanvraagt, is het gebruikelijk dat er vijf jaar wordt teruggekeken. Als daar veroordelingen in staan die relevant zijn voor het werk waarvoor de VOG nodig is, dan kan het document geweigerd worden. In dit geval kwam er heel wat naar boven:

• Een veroordeling wegens rijden zonder geldig rijbewijs waartegen de man hoger beroep heeft ingesteld;
• Overtreding van de maximumsnelheid (deze zaak staat nog open);
• Geldboete wegens rijden met ingevorderd rijbewijs (verzet aangetekend);
• Twee boetes in korte tijd voor onverzekerd rijden;
• Een boete voor het verzorgen van taxivervoer zonder goed werkende BCT;
• Een boete voor het niet op de juiste manier gebruiken van de chauffeurskaart (verzet aangetekend);
• Een boete voor taxivervoer verzorgen zonder toelatingskeuring;
• Een veroordeling tot een geldboete voor taxivervoer aanbieden zonder vergunning;
• Een veroordeling tot een voorwaardelijke geldboete voor taxivervoer aanbieden zonder vergunning;
• Een veroordeling wegens bezit van een valse reispas en rijden zonder geldig rijbewijs.

Eerder in aanraking met justitie

Het meest opmerkelijke is misschien nog wel dat de teller toen de man zijn VOG aanvroeg op zeven relevante kwesties stond. Op het moment dat deze door de voorzieningenrechter werd behandeld, waren er nog vier vermeldingen bijgekomen. Als er in de vaste terugkijktermijn van vijf jaar veel relevants wordt gevonden, is het gebruikelijk dat er nog verder wordt teruggekeken. Daaruit blijkt dat de man eerder al in aanraking was gekomen met justitie voor rijden onder invloed, belediging van een ambtenaar in functie en mishandeling.

Ondanks dit alles vindt de man het niet terecht dat de VOG hem door de neus is geboord. Zo wijst hij er op dat één van de overtredingen niet binnen maar buiten de bebouwde kom is begaan en dat deze dus niet op de juiste manier is meegewogen. Verder stelt hij dat sommige zaken zijn geseponeerd en andere (of het verzet ertegen) nog in behandeling zijn. Dat hij in een onverzekerde auto reed, berustte op een misverstand: hij had de auto gepacht en dacht dat deze wel verzekerd was.

Persoonlijke omstandigheden

De man vindt in zijn algemeenheid dat er te weinig rekening is gehouden met zijn rechten, omdat de weigering van een VOG gebaseerd moet zijn op onherroepelijke veroordelingen. Hij vindt dat er meer inhoudelijk naar de veroordelingen moet worden gekeken en dat er rekening gehouden moet worden met zijn persoonlijke omstandigheden. Ook heeft hij eerder wel een VOG gekregen en is toen het risico dat hij eventueel voor de samenleving vormt kennelijk getoetst, dus is een weigering nu niet terecht.

De voorzieningenrechter vindt echter dat de beoordeling van de VOG-aanvraag op de juiste manier heeft plaatsgevonden. Er is op goede gronden meegewogen dat de man met justitie in aanraking is gekomen voor feiten die gerelateerd zijn aan het werken in de taxibranche. Vinden die weer plaats, dan kunnen ze een belemmering volgen voor de behoorlijke uitoefening van het werk van taxichauffeur, redeneert de rechter. Dat de man graag als taxichauffeur wil werken om een inkomen te hebben weegt voor de rechter minder zwaar dan het risico dat dit met zich meebrengt voor de samenleving.

Dat hij eerder een VOG kreeg en er daarom nu weer een zou moeten krijgen, wil er bij de rechter niet in: destijds stonden er drie relevante feiten in de systemen van justitie, intussen zijn dat er elf. Een voorlopige voorziening zoals de man die graag had gekregen, zit er dan ook niet in. Wellicht dat de uiteindelijke rechtszaak een andere uitkomst kent.