Kenniscentrum Vrijwilligersvervoer wil taboe doorbreken: ‘Puzzel die we samen moeten leggen’
Marieke Boon en Femke Nannes werken al jaren in het vrijwilligersvervoer. Hoewel ze deze vorm van vervoer niet als het ei van Columbus zien, zien ze dit wel als een wapen in de strijd tegen eenzaamheid. Op 6 oktober in Houten, tijdens Taxi Expo ’22, zullen zij hierover spreken op het Nationaal Congres Contractvervoer. In een uitgebreid interview lichten ze alvast een tipje van de sluier op.
Wat willen jullie zoal vertellen op het Nationaal Congres Contractvervoer?
“In de taxiwereld is vrijwilligersvervoer heel lang een taboe geweest. Het valt ons echter op dat er nu meer openheid is omtrent dit onderwerp, gezien de huidige krapte op de arbeidsmarkt. Sommige gemeenten zien vrijwilligersvervoer zelfs als het ei van Columbus, wat al hun problemen zal oplossen. Wij zien dat niet zo. Daar willen we het onder andere over hebben. Daarnaast willen we tijdens het Nationaal Congres Contractvervoer ook hebben over welke vormen van vrijwilligersvervoer er allemaal zijn.”
Waarom willen jullie juist dit onderwerp bespreekbaar maken tijdens het congres?
“Ik ben een groot voorstander van vrijwilligersvervoer. Niet als het ei van Columbus, maar meer als aanvulling. In Nederland worden miljoenen mensen per jaar vervoerd via vrijwilligersvervoer. Dat zijn mensen die anders de deur niet meer uitkomen. Ik denk dat in die hele discussie over eenzaamheid en meedoen in de samenleving, heel weinig oog is voor het belang van mobiliteit. Zowel de taxibranche als het vrijwilligersvervoer hebben er last van dat dat niet meer gewaardeerd wordt. We mogen blij zijn dat we in dit land deze mogelijkheden hebben.”
Waarom is vrijwilligersvervoer in de taxiwereld lang een taboe geweest?
“De eisen die worden gesteld aan vrijwilligersvervoer zijn heel anders dan de eisen die worden gesteld aan taxivervoer. En dat terwijl ze wel deels hetzelfde vak beoefenen. Zelfs liggend ziekenvervoer wordt weleens door vrijwilligers gereden. Ze hebben natuurlijk hun eigen trainingen en dat nemen ze ook heel serieus, maar ze hoeven niet te voldoen aan de officiële eisen en trainingsprogramma’s waar de taxiwereld wél aan moeten voldoen. Die ergernis begrijp ik wel.”
De Regionale Adviesraad Doelgroepenvervoer (RAD) heeft recent een brief geschreven waarin ze signaleerde dat er, door het huidige personeelstekort, meer gebruik wordt gemaakt van vrijwilligers in het doelgroepenvervoer. Daar spreken ze hun waardering voor uit, maar tegelijkertijd zeggen ze ook dat dergelijke vrijwilligersinitiatieven nooit een vervanging kunnen zijn voor professioneel doelgroepenvervoer. Wat vinden jullie van die stellingname?
“Ik ben het ermee eens dat professioneel doelgroepenvervoer niet vervangen kan worden door vrijwilligersvervoer. Maar het is soms wel de praktijk. Kijk naar Hollands Kroon, bijvoorbeeld. In die gemeente is een aanbesteding uitgeschreven voor het Wmo-vervoer, maar daar zijn uiteindelijk geen inschrijvingen op gekomen. Het Wmo-vervoer wordt daar nu uitgevoerd door een vrijwilligersorganisatie. Dit is natuurlijk niet waar we op moeten sturen, maar zoals eerder gezegd, het is soms wel de praktijk. Wij vinden dat er per situatie gekeken moet worden naar wat het beste past. Het is een puzzel. Die moeten we samen leggen.”
Staan jullie al te trappelen om dit tijdens het Nationaal Congres Contractvervoer te bespreken?
“Uiteraard hebben wij daar heel veel zin in. Überhaupt het feit dat we hiervoor gevraagd worden, dat was vijf jaar geleden ondenkbaar. Ik merk ook echt dat er zoveel meer bereidheid is vanuit de taxiwereld. Zo hebben we tegenwoordig regelmatig contact met RMC, bijvoorbeeld. We kijken naar gezamenlijke oplossingen of andere manieren van samenwerking. Wij denken dat het vrijwilligersvervoer daar veel bij te winnen heeft. Daarnaast vergroot het de kennis over elkaar. Wij denken dat zowel het vrijwilligersvervoer als de taxibranche daar baat bij hebben.”
Wilt u ook bij het Nationaal Congres Contractvervoer aanwezig zijn of rondneuzen op de vakbeurs? Dat kan! U kunt zich hier gratis aanmelden.
Lees ook:
Het is nuttig en verhelderend wanneer ILT op de Taixdag zijn visie op het verhaal van het kenniscentrum gaat geven.
Het is uiteindelijk een Taxi, geen vrijwilligers vakbeurs.
Duidelijkheid, wat is vrijwilligers vervoer, wat niet.
Hoe controleer je dat.
Belbussen e.d. worden ook bemand door vrijwilligers en aanschaf bussen betaald met overheidsgeld, zonder enig vergunninkje of wat dan ook.
Deze diensten beconcurreren naast de Taxi, elkaar met Uw belastingeld.
Hoe is het mogelijk?
Overal zijn werknemers tekort, er wordt zelfs gesproken om deeltijdwerkers financieel te ondersteunen om meer uren te maken. Het aantal zgn. vrijwilligers in taxidiensten, kringloopwinkels en buurthuizen is enorm gegroeid. Kringloopwinkels hebben tegenwoordig vaak nog een vrijwillige fietsenmaker en lunchroom. Met behoud van uitkering vrijwilligerswerk doen is vele malen makkelijker dan gewoon bij een baas werken. Ik heb er maar één woord voor, BROODROOF.
Vrijwilligers”Taxi”diensten horen diensten te zijn zonder winstoogmerk.
Met plms € 0.35 en meer pkm per PERSOON heb je het over winstoogmerk, zeker bij voertuigen met 8 zitplaatsen, en overige, waarvan de aanschaf betaald wordt met div.subsidiegeldden.
Loonkosten zijn er niet.
In de avond en weekenden rijden ze niet wat een probeem is doordat de lokale Taxi Failliet is.
Controle er op is er niet of nauwelijks.
Dergelijke bedrijven een podium geven op een Taxidag roept vraagtekens op.
@Peter Vriens Inderdaad roept dat vraagtekens op. Frappant eigenlijk dat je als (kleine) ondernemer de subsidies ophoest voor zulke initiatieven en er uiteindelijk werk door verliest omdat ze veel goedkoper kunnen werken. Zoals ik eerder schreef BROODROOF, niks meer en niks minder.
Bij de ‘Hollandse Kroon’ werd niet ingetekend op een een aanbesteding door professionele taxibedrijven. Dat maakt duidelijk waar het probleem ligt. Het vertrouwen dat zo’n onderhandeling leidt tot een zinvol tarief en redelijke eisen is er niet meer. Waarom zou men nog de moeite doen. Alles moet voor de laagste prijs en ‘begrip’ voor de manier waarop het werk efficient georganiseerd kan worden, is er bij de Gemeente(n) niet. Uit ‘nood’ voor vrijwilligers kiezen is dan ook gewoon een ‘leugen’.