7,5 jaar cel voor gewapende overvallen op taxichauffeurs
Een 23-jarige man is veroordeeld tot 7,5 jaar onvoorwaardelijke celstraf voor drie gewapende overvallen op taxichauffeurs. De straf viel hoger uit dan de vijf jaar die de officier van justitie had geëist. Dat gebeurde omdat hij bij de overvallen een vuurwapen gebruikte, maar ook omdat de man zich in de periode na de overvallen schuldig maakte aan ernstige bedreigingen van personeel van een inrichting waar hij verbleef.
De man is sinds hij meerderjarig is diverse malen veroordeeld voor strafbare feiten. Daarbij gaat het ook om verschillende geweldsmisdrijven. Al in 2011 werd hij door de rechtbank in Rotterdam voor een afpersing veroordeeld. Dat hij nadien soortgelijke feiten is blijven plegen, laat volgens de rechter die zijn meest recente proces behandelde zien dat hij van eerdere misstappen en veroordelingen weinig heeft geleerd. Dat werkt wat de rechter betreft strafverzwarend, net als het feit dat hij bij het afpersen van de taxichauffeurs een vuurwapen heeft gebruikt.
In een periode van enkele dagen richtte R. flinke flink wat schade aan in taxiland. Zijn eerste slachtoffer was een taxichauffeur in Leidschendam. Volgens de verklaring van deze chauffeur pikte hij zijn klant op in Den Haag. Toen de klant hem vroeg 50 euro te wisselen, zette de chauffeur zijn wagen aan de kant. Opeens werd hij met een elleboog tegen het portierraam geduwd en kreeg hij een pistool op zijn slaap gezet. De man moest de dagomzet afgeven, net als zijn telefoon, sleutels en uiteindelijk ook de inhoud van zijn portemonnee. De overvaller dwong hem de sleutels van de taxi af te staan en bedreigde hem ook buiten de taxi met het vuurwapen.
Pistool op slaap
Een dag later overkwam een andere taxichauffeur iets soortgelijks. Ook bij hem stapte een man van ongeveer 1.70 met een fors postuur en een donker uiterlijk in, en ook hier stopte de taxi onder het voorwendsel dat de klant geld wilde wisselen. De chauffeur kreeg een pistool op zijn slaap gezet en stond zo’n 100 euro omzet en 500 euro eigen geld af. Vervolgens moest hij uitstappen en stapte de overvaller eveneens uit, waarna hij de chauffeur te voet nog zo’n 150 meter lopend onder schot hield. Daarna maakte de overvaller zich uit de voeten.
De derde overval in deze serie vond een paar dagen later in Leidschendam plaats. Hierbij ging de overvaller nog wat minder omslachtig te werk. Hij hield een taxi aan en bedreigde de chauffeur meteen met een vuurwapen, hem zo dwingend zijn geld en telefoon af te geven. Ook zijn portemonnee werd buitgemaakt. De chauffeur moest de sleutels uit het contact van zijn taxi halen en deze inleveren. Vervolgens werd hij onder bedreiging van het vuurwapen gedwongen een stuk bij zijn taxi vandaan te lopen, waarna de overvaller er vandoor ging.
Vertrouwen en veiligheid
Bij twee van deze overvallen maakte de overvaller de chauffeurs wijs dat ze zich niets in het hoofd moesten halen omdat hij onderdeel was een grotere bende, die hen in de gaten zou houden op het moment van de beroving. Hij heeft de drie chauffeurs niet alleen bestolen, maar ze ook van alles ontdaan wat ze voor hun werk nodig hadden, aldus de rechter. En hij heeft hun gevoel van vertrouwen en veiligheid in de medemens ernstig aangetast. Geen van de drie chauffeurs kan zijn werk nog als vanouds doen – de overvallen hebben flinke sporen bij hen nagelaten.
Na de drie overvallen, maar voordat hij daarvoor werd opgepakt, zat Rachen R. een TBS-maatregel in de Kijvelanden uit. In die periode heeft hij zich schuldig gemaakt aan zeer ernstige telefonische bedreigingen van medewerkers van die instelling, iets wat mede werd vastgesteld op basis van zijn opmerkelijk hese stemgeluid. R. dreigde medewerkers op te wachten en dood te schieten. In één geval werden zelfs de kinderen van een hulpverlener in de bedreigingen betrokken. De rechter rekent het R. zwaar aan dat hij juist de mensen heeft bedreigd die hem als hulpverleners verder probeerden te helpen.
Geen TBS, wel celstraf
De officier eiste tevens het opleggen van een TBS-maatregel, dit omdat Rachen R. zou lijden aan een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis. Probleem is echter dat hij aan het genoemde eerdere onderzoek geen enkele medewerking heeft verleend, zodat het ook niet mogelijk was om zo’n stoornis of gebrekkige ontwikkeling vast te stellen. Uit rapporten blijkt dat deskundigen in 2009 en 2011 wel zulke conclusies hebben getrokken, maar er zijn diagnoses gesteld die later weer zijn herzien. Dit alles maakt de informatie volgens de rechter gedateerd en niet eenduidig. Op basis daarvan kan dus geen TBS worden opgelegd.
Maar de rechter twijfelt er niet aan de man de gewapende overvallen en bedreigingen heeft gepleegd. Dat hij alles ontkent, doet daar niets aan af. Per afpersing kan er een straf van twee tot drie jaar worden opgelegd. Daarnaast waren er wat de rechter betreft dus diverse strafverzwarende factoren: het gebruik van een vuurwapen, de bedreigingen tegen zijn hulpverleners en het gebrek om te leren van eerdere fouten en veroordelingen. Daarom vindt de rechter een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zeven jaar en zes maanden geheel op zijn plaats.
Lees ook:
